Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε βρεθεί σε live των Κερκυραίων Κόρε. Ύδρο. ή ποια είναι η άποψή σας για τη μουσική τους, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι δηλώνω επισήμως θαυμάστρια και δη, φανατική. Δεν πρόκειται να χάσω το επόμενο live τους στην Αθήνα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Το Σάββατο 18 Μαΐου το Gagarin 205 υποδέχθηκε μετά από τρία και πλέον χρόνια τους Κόρε. Ύδρο. με το κοινό να αδημονεί.
Το καλύτερο ξεκίνημα ήταν με τον Lumiere Brother (Θανάσης Χριστοδούλου) και τους μουσικούς του που με τα νέα κομμάτια από τον δίσκο "Twenty One" ομόρφυνε τη βραδιά και τα οποία στη ζωντανή εκτέλεση ακούγονται λίγο πιο ρυθμικά και σαφέστατα, κερδίζουν έδαφος! Δημιουργεί με τις μελωδίες του μια νοσταλγική, γλυκιά και δροσερή ατμόσφαιρα, γεμάτη φρεσκάδα. Το πιάνο δεν θα μπορούσε να λείπει, αν και προς το τέλος το αποχωρίστηκε για την ηλεκτρική κιθάρα που μία χορδή της έφυγε νωρίς. Γενικά, οι κιθάρες σ' αυτό το live πέρασαν πολλά, διότι και αργότερα στα χέρια του Παντελή Δημητριάδη (στιχουργού και τραγουδιστή των Κόρε. Ύδρο.) μία άλλη κιθάρα αποχωρίστηκε κι αυτή μια χορδή...
Μόλις ολοκληρώθηκε η εμφάνιση του Θανάση μεσολάβησε μισή ώρα με 40 λεπτά αναμονής μέχρι να εμφανιστούν οι ακριβοθώρητοι. Και έρχεται η μεγάλη στιγμή που ο Παντελής πατάει το πόδι του στη σκηνή, με τις μπεζ εσπαντρίγιες του και ενδυματολογικές επιλογές που παραπέμπουν στη δεκαετία του '70 και ξεκινά η εμπειρία... Αυτό είναι μια συναυλία των Κόρε. Ύδρο.: εμπειρία.
Εντάξει, ας το παραδεχτούμε, στην αρχή και για ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι υπήρχε θέμα με τον ήχο και δη, σοβαρό. Ακούγαμε τη μουσική, αλλά δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τί τραγουδούσε ο Παντελής. Κάτι απίστευτοι μικροφωνισμοί αιφνιδίασαν τα αυτιά μας, ωστόσο μόλις ξεπεράστηκαν αυτά τα προβλήματα, δεν μπορείς να σταθείς εκεί.
Στη συνέχεια, ανέφερε κι ο ίδιος πως υπήρξαν και δυσκολίες, κάποιοι που τις δημιούργησαν και ζήτησε συγγνώμη αν κι εκείνοι δημιούργησαν σε άλλους.
Ας γυρίσουμε, όμως, στη στιγμή που ανεβαίνει στη σκηνή ο Παντελής.
Βγάζει πουκάμισο, παίρνει το μικρόφωνο σαν να μην τον σταματά τίποτα, άλλοτε νωχελικός κι άλλοτε παθιασμένος τραγουδά τα μοναδικά κομμάτια τους με την σφραγίδα του συγκροτήματος και πέφτει στο κοινό που εκστασιάζεται. Δεν μέτρησα πόσες φορές, αλλά κάθε φορά το κοινό ήταν όλο και πιο ενθουσιώδες και παθιασμένο.
Τώρα θα το ισοπεδώσω, αλλά μετά τον Ρουβά (στα εγχώρια και για ευνόητους λόγους), τέτοιες εκδηλώσεις λατρείας δεν περίμενα. Βέβαια μετά από αυτό το live, το κατανοώ. "Προσηλυτίστηκα" κι εγώ!
Ο Παντελής Δημητριάδης είναι μια performance μόνος του, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτό του, την απίστευτη ενέργεια και "τρέλα" του, τα τραγούδια τους και το κοινό για το αμφίδρομο της σχέσης. Οι μουσικοί των Κόρε. Ύδρο. είναι απόλυτα εναρμονισμένοι και συντονισμένοι σ' αυτή τη "διονυσιακή" -όπως πολύ ορθά τη χαρακτήρισαν αρκετοί- ατμόσφαιρα.
Δεν θέλαμε να σταματήσει, αλλά από την άλλη ούτε εμείς, ούτε εκείνοι θα αντέχαμε κι άλλο, πέρασαν σχεδόν δυόμιση ώρες!
Το μόνο που θα ευχηθώ είναι η επόμενη φορά να είναι σύντομα! Ήταν μια φοβερή συναυλία, ακόμη και με τα αρχικά ηχητικά της προβλήματα, που θα την σκέφτομαι για μέρες...
Για να πάρετε μια πολύ μικρή γεύση -δεν συγκρίνεται με το ζωντανό- από το τί συνέβη στο Gagarin το Σάββατο 18/5, δείτε το επόμενο βίντεο και διαβάστε όσα ειπώθηκαν:
Κόρε. Ύδρο.- Όχι πια έρωτες
http://www.jumpingfish.gr/music/livereviews/6591?fb_action_ids=10151675435704108&fb_action_types=og.likes&fb_source=aggregation&fb_aggregation_id=288381481237582