Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Η Μάρθα Φριντζήλα κι η μαγεία της...

Μια χαμογελαστή παρουσία, ντυμένη μ' ένα μακρύ μωβ φόρεμα και παρέα ένα ζευγάρι, εμφανίζεται ξαφνικά στο μικρό στενό της Πλάκας. Την σταματώ, τη χαιρετώ, συστήνομαι. Μ' αγκαλιάζει και με φιλά. Μπαίνει ήρεμα και χαμογελαστή στο στούντιο και είναι συνεπέσταστη. Είναι Παρασκευή μεσημέρι, μια ηλιόλουστη μέρα του Οκτώβρη που ακόμη θυμίζει αρχές φθινοπώρου(αν όχι τέλος καλοκαιριού).
Η Μάρθα Φριντζήλα είναι μία υπέροχη γυναίκα, γήινη, γλυκιά, αφοπλιστικά ειλικρινής (εντός κι εκτός αέρα), ακομπλεξάριστη, με χιούμορ, άποψη και χωρίς φόβο. Στα πράγματα που πρέπει να ξέρουμε γι' αυτήν περιλαμβάνει την αγάπη της για την Κούβα, τα Ρωσικά τα οποία και μαθαίνει, τον έρωτά της που παραμένει άσβεστος για τον επί 16 χρόνια σύντροφο και σύζυγό της, Βασίλη Μαντζούκη. Το αρχικό του ονόματός του, άλλωστε, κοσμεί τον αυχένα της σε μορφή τατουάζ.
Θυμάται τον εαυτό της από μικρή να ασχολείται με καθετί καλλιτεχνικό. Ονειρευόταν να γίνει ζωγράφος, ποιήτρια, τραγουδίστρια, ηθοποιός, σκηνοθέτιδα. Κι έγινε. Τουλάχιστον τα τρία τελευταία τα βλέπουμε μέσα από τα αποτελέσματα της δουλειάς της.
Δεν προέρχεται από καλλιτεχνική οικογένεια, κανείς δεν είχε ασχοληθεί με την μουσική και το θέατρο, ωστόσο, πιστεύει πως ακόμη και το γεγονός πως ο μπαμπάς της φτιάχνει έπιπλα δείχνει πως υπάρχει μια κλίση προς την τέχνη. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως δεν νοσταλγεί την παιδική της ηλικία, αλλά θέλει να φτιάχνει διαρκώς την αίσθηση του ονείρου που θυμάται από τότε, την αίσθηση, όχι τις στιγμές. Αυτό που αποτελεί σύνδεσμο με τις αναμνήσεις σου χωρίς να μπορείς πάντα να το εξηγήσεις στους άλλους με κατανοητό τρόπο. Μόνο μέσα από το θέατρο και τον κινηματογράφο μπορείς να το πετύχεις αυτό.
Η τέχνη δεν είναι πάθος, δεν πρέπει να υπάρχει πάθος και φόβος, είναι ανάγκη, μια ανάγκη που σε τρώει και δεν σ' αφήνει μέχρι να βρεις τρόπο να την ικανοποιήσεις.
Δεν θέλησε ποτέ να έχει μία επαγγελματική ταυτότητα, ότι είναι μόνο σκηνοθέτις, ή τραγουδίστρια ή ηθοποιός. Την περιόριζε κάτι τέτοιο κι έτσι αποφάσισε πως δεν θα το κάνει, θα είναι όσα θέλει να είναι, ασχολούμενη με τα πράγματα που την ενδιαφέρουν ό,τι κι αν αφορούν.
Φέτος δεν έχει πολύ τραγούδι, μονάχα κάποιες σπάνιες εμφανίσεις, αλλά θέατρο. Αρχικά, την Ιστορία του Θουκυδίδη σε συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο και τους μαθητές από πολλά σχολεία της Αττικής. Εν συνεχεία, έρχεται από την ομάδα Δρόμος με Δέντρα η παράσταση -μεταφορά του έργου του Μάρκες- "Η απίστευτη και θλιβερή ιστορία της αθώας Ερέντιρα και της άσπλαχνης γιαγιάς της", ως ένα παράδοξο καμπαρέ. Το καλοκαίρι του 2012 θα ανεβάσει τις Βάκχες, επομένως έχει έναν γεμάτο χειμώνα, μαζί με τα μαθήματα στους δευτεροετείς φοιτητές στη σχολή του Εθνικού.
Η Μάρθα Φριντζήλα μας είπε πολλά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα, αυτά ήταν μόνο η αρχή. Τα υπόλοιπα πρέπει να τα ακούσετε από τη φωνή της με τα δικά της λόγια, αλλιώς θα χάσουν τη γοητεία τους...  http://www.mixcloud.com/SpamePaketo/spame-19-10-2012/