Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Η Άννα της Παιδείας και της οικονομίας...

Το ελληνικό Πανεπιστήμιο χρόνια τώρα νοσεί, για πολλούς και διαφόρους λόγους, μόνο που η κα Διαμαντοπούλου ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε να δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Η ανάγκη για μια ουσιαστική και δραστική αλλαγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν επιβεβλημένη, μια αλλαγή που θα βελτιώσει τα Πανεπιστήμια της χώρας και δεν θα τα οδηγήσει στην ολοκληρωτική απαξίωση.
Οι πρυτάνεις διαφωνούν με το σχέδιο νόμου και πρόκειται να προχωρήσουν σε συναντήσεις με πολιτικά πρόσωπα για να συζητήσουν το θέμα.
Τριετής είναι πια η φοίτηση για απόκτηση πτυχίου σύμφωνα με τις αλλαγές που προτείνει η υπουργός. Αυτό που φαίνεται να δημιουργεί αντιδράσεις είναι τα συμβούλια με μέλη έσω και έξω-Πανεπιστημιακούς που θα αναλάβουν τη διοίκηση των ιδρυμάτων και η αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης αυτών. Βέβαια, σημαντικότερο ζήτημα είναι αυτό του ασύλου και των "αιώνιων φοιτητών".
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νομοσχέδιο, υπεύθυνος για την ακαδημαϊκή ελευθερία στη διδασκαλία, την έρευνα, για την ελευθερία έκφρασης και διακίνησης ιδεών στα ΑΕΙ, όπως και για την ασφάλεια του προσωπικού και της περιουσίας των ιδρυμάτων, είναι ο πρύτανης. Εν ολίγοις, αγνοώντας των παλαιότερο νόμο που επέτρεπε την παρέμβαση της Αστυνομίας σε περίπτωση κακουργηματικών πράξεων, ο νέος καταργεί ουσιαστικά το άσυλο του Πανεπιστημίου καθώς δεν οριοθετούνται οι χώροι στους οποίους ισχύει και αφήνει την ευθύνη των αποφάσεων και της εφαρμογής τους στους υπεύθυνους των ιδρυμάτων.
Ας πάμε τώρα στην καθημερινότητα των φοιτητών που αλλάζει και μάλιστα σε μια περίοδο που οι μεταρρυθμίσεις μόνο επιβαρύνουν και σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνουν τον εκάστοτε φοιτητή και την οικογένειά του. Καταργούνται σταδιακά τα δωρεάν συγγράμματα που σημαίνει ότι για έναν αριθμό-στην καλύτερη περίπτωση- έξι μαθημάτων το εξάμηνο θα πρέπει ο φοιτητής να αγοράζει τουλάχιστον 12 βιβλία των οποίων η τιμή είναι ιδιαιτέρως υψηλή. Αν προσθέσουμε ότι κάθε ακαδημαϊκό έτος έχει 2 εξάμηνα, ο οικογενειακός προϋπολογισμός εκτινάσσεται στα ύψη για μια "δωρεάν" εκπαίδευση που μόνο δωρεάν δεν είναι. Από τη στιγμή που το παιδί ξεκινά το Λύκειο το φροντιστήριο είναι ένα έξοδο παγιωμένο με σκοπό την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η υποτιθέμενη δωρεάν παιδεία πεθαίνει και επισήμως, με αποτέλεσμα ακόμη δυσκολότερη την απόφαση των σπουδών έστω κι αν πρόκειται για την ίδια χώρα.
Ένα ακόμη πλήγμα οικονομικής φύσεως είναι και η σίτιση, καθώς θα παρέχεται μόνο εάν η σχολή διαθέτει τα χρήματα. Τελικά, ίσως δεν μάθουμε ποτέ ότι η παιδεία είναι το Α και το Ω μιας κοινωνίας, ξεκινώντας από τα πρακτικά και συνεχίζοντας στα ουσιώδη.
Αν δεν αλλάξει η παραδεδεγμένη νοοτροπία που δεκαετίες τώρα στηλιτεύεται γύρω από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα την Παιδεία, σαν μια επιχείρηση ή σαν δημόσια υπηρεσία με την ολιγωρία της γραφειοκρατίας δηλαδή, θα καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και μαζί θα παρασύρει χιλιάδες νέους ανθρώπους, πολίτες του σήμερα και του αύριο που ελπίζουν, ονειρεύονται και πρέπει να βγουν πιο συνειδητοποιημένοι, καταρτισμένοι, κοινωνικά κι ακαδημαϊκά μορφωμένοι για την πρόοδο που όλοι απαιτούμε και περιμένουμε.
Δυστυχώς, μπροστά στην μείωση κρατικών εξόδων, το εξιλαστήριο θύμα είναι ξανά η Παιδεία και οι πολίτες που θα την πληρώσουν ακόμη πιο ακριβά. Κανείς όμως δεν αναρωτήθηκε πού πήγαν τα κονδύλια που δόθηκαν στα ιδρύματα, αλλά δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ γι' αυτά, ούτε βέβαια και αναζητήθηκαν οι υπεύθυνοι για αυτές τις...παράπλευρες οικονομικές απώλειες των ΑΕΙ.
Τα κόμματα χρηματοδοτούν τις φοιτητικές τους παρατάξεις, οι οποίες στην πλειοψηφία διοργανώνουν βραδιές σε μπουζούκια, νυχτερινά κέντρα και κλαμπ και τις υπόλοιπες ώρες της μέρας κάθονται στο τραπεζάκι της παράταξης τους, πίνουν καφέ, βρίζουν τις άλλες παρατάξεις, μοιράζουν φυλλάδια και κάθε άλλο παρά βοηθούν στα σοβαρά προβλήματα των σχολών. Βλέπετε, έμαθαν από τους καλύτερους στην απραξία και αναλγησία, από τα κόμματα που υποστηρίζουν σθεναρά, χορεύοντας το τελευταίο beatάκι και το σουξέ της εκάστοτε περιόδου.
Άννα, δεν ήσουνα εσύ ούτε για αεροπλάνα ούτε για τα ΑΕΙ. Για την Οικονομία ήσουν, χαραμίζεσαι... Και μ' εσένα χαραμίζεται κι η πολύπαθη Παιδεία μας. Οι προκάτοχοί σου έκαναν μπόλικη ζημιά, αλλά αντί να την διορθώσεις της δίνεις τη χαριστική βολή (γιατί οι καλές προθέσεις ποτέ δεν αρκούν).
Καλό ξημέρωμα και... καλή μας πρόοδο!