Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Μέρα φωτιάς...κι αλλαγής(;)

15 Ιουνίου 2011, ημέρα Τετάρτη, Πανελλαδική απεργία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας πρωτοφανούς συμμετοχής για τη συζήτηση στη Βουλή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Το μεσημέρι αποφάσισε η ΕΣΗΕΑ να αναστείλει την απεργία της, καθώς οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν με ταχύτητα φωτός και όλα θα κριθούν μέσα στη μέρα.
Ο Γ.Παπανδρέου συνάντησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια και συνομίλησε τηλεφωνικά με τους αρχηγούς των κομμάτων. Σε λίγο περιμένουμε το διάγγελμά του για να μάθουμε ποιες αποφάσεις έλαβε και τί θα γίνει από εδώ και πέρα. Ζούμε πρωτόγνωρες στιγμές εμείς οι νεότεροι που δεν έχουμε μνήμες από τη Μεταπολίτευση. Κόσμος στους δρόμους, άνθρωποι που απαιτούν μια ειρηνική διαμαρτυρία, άλλοι που προβοκάρουν δημιουργώντας μία έκρυθμη κι εμπόλεμη κατάσταση στο κέντρο της πόλης, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να γίνεται αποπνικτική και οι ειρηνικά διαμαρτυρόμενοι να απομακρύνονται από την πλατεία Συντάγματος για να μπορέσουν να αναπνεύσουν. Αλήθεια, όλοι αυτοί από πού ήρθαν και γιατί αποφάσισαν να καταστρέψουν μια τόσο μεγάλη και πολιτισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας; Ανεγκέφαλοι άνθρωποι που εξυπηρετούν συμφέροντα κι αν ναι, ποια;
Ευτυχώς, η ηρεμία επανήλθε κι οι Αγανακτισμένοι παραμένουν μπροστά στο Κοινοβούλιο διαμαρτυρόμενοι.
Μια μικρή ομάδα -εκ των οποίων ένας τον χτύπησε-  επιτέθηκε στον δημοσιογράφο Τάσο Τέλλογλου με αποτέλεσμα να χάσει προσωρινά τις αισθήσεις του και να μεταφερθεί στον Ερυθρό Σταυρό. Ο άνθρωπος που τον τραυμάτισε φέρεται όταν τράπηκε σε φυγή να φώναξε "Ελλάς". Τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι καταδικαστέες. Η βία γεννά βία, δεν μπορεί να την εξαλείψει, μόνο να την αναπαράγει. Επίσης, θεωρώ παράλογο να επιτιθέμεθα σε έναν άνθρωπο λόγω του ότι είναι δημοσιογράφος! Από πότε είναι κατάπτυστο επάγγελμα και νομιμοποιεί τέτοιου είδους συμπεριφορές;
Σαφέστατα, υπάρχουν κάποιοι που κάνουν αυτή τη δουλειά εξυπηρετώντας τα συμφέροντα κάποιων άλλων κι ίσως μερικοί εξ αυτών προβάλλονται περισσότερο, ας μη ξεχνάμε όμως τον πραγματικό αριθμό των δημοσιογράφων και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται.
Αυτό στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι πως δεν πρέπει να θολώνει η κρίση μας, να χάνουμε το στόχο και να αρχίσουμε να τρώμε ο ένας τη σάρκα του άλλου.
Έρχονται μεγάλες ανατροπές, τουλάχιστον από όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής, αυτό που πρέπει να υπερισχύσει είναι η λογική, το καλύτερο για τη χώρα και τους πολίτες, η ψυχραιμία και η σύνεση. Τη δεδομένη στιγμή οι αποφάσεις εν βρασμώ είναι πολύ επικίνδυνες. Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να μην υποτιμήσει τον εαυτό της μπροστά στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Δ.Ν.Τ., αλλά και να μην υπερτιμήσει τις δυνατότητές της αφήνοντας μας έκθετους και επί ξύλου κρεμάμενους. Το μνημόνια υπεγράφη ένα χρόνο πριν, δεν μπορούμε να πούμε λυπάμαι δεν ήξερα τί έκανα, τώρα δεν το θέλω. Εκτός αν νομίζει κάποιος ότι η χρεωκοπία είναι λύση, γιατί δεν είναι.
Η αναδιαπραγμάτευση των όρων και η οριοθέτηση στις απαιτήσεις της Τρόικας είναι κάτι διαφορετικό και σαφώς πρέπει να γίνει, αν θέλουμε να ζούμε σε μια χώρα που η ζωή δεν θα είναι διαρκής μάχη για επιβίωση.
Η πιθανότητα μιας συγκυβέρνησης είναι πλέον βάσιμο σενάριο, μένει μόνο να περιμένουμε τις επίσημες δηλώσεις του πρωθυπουργού και τις μέρες που έρχονται.
Ελπίζω και εύχομαι να είναι καλύτερες, πιο αισιόδοξες. με καλύτερο αποτέλεσμα και προοπτικές από τις προηγούμενες για όλους μας. Αλλιώς, μια λέξη θα χαρακτήριζε την κατάσταση: εξαθλίωση. Το απεύχομαι.
Εν αναμονή των εξελίξεων...