Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Γράμμα στο 2011 και σε όποιον εκεί ψηλά ακούει...

Θα ρωτήσω εκεί ψηλά...Γιατί; Όχι, όχι, ούτε με δραματικό τόνο, ούτε με πόνο ψυχής, ούτε σαν να με δέρνει η μοίρα αλύπητα(θα ήμουν τραγελαφική άλλωστε), απλώς ερωτώ: γιατι; Υποτίθεται ότι όταν προ 2 μηνών πέρασες με αντιβιώσεις, αντιισταμινικά, αντιπυρετικά κλπ ενάμισυ ολόκληρο μήνα, ο οργανισμός έχει αποκτήσει τρομερά αντισώματα, τότε γιατί με το πρώτο τσουχτερό κρύο αμέσως αρρωσταίνω; Εεεεεεεεεεεεεεε;
Είναι αυτό που λένε ότι πρέπει να έχεις με κάτι ν' ασχολείσαι; Γιατί αν είναι έτσι, έχω να πω με πόσα άλλα έχω ν' ασχολούμαι και να χαλιέμαι που αυτό περισσεύει. Την περασμένη εβδομάδα συμπεριφέρθηκα τόσο γλυκά στο 2011, αλλά δεν πρόλαβε να περάσει μια βδομάδα και με διαψεύδει. Λίγη ντροπή; Τίποτα; Αναίσθητο; Φτου σου κακό 2011 κι είσαι και τόσο νέο ακόμη. Εγώ έτσι για να ξέρεις είμαι μεγαλύτερη από σένα κι όμως δεν δείχνεις τον δέοντα σεβασμό. Με απογοητεύεις και δεν είναι σωστό, θα περάσουμε 11μιση μήνες μαζί, έτσι θες να είμαστε;
Εγώ δεν θέλω, αρνούμαι. Γι' αυτό συμμορφώσου...
Με εκτίμηση (ενόχληση και παράπονο),
η αρρωστούλα