Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Η ομορφιά καίει...Τί ζέστη κι αυτή...

Είπαμε να 'ρθει το καλοκαίρι, να νιώσουμε άνθρωποι, να βλέπουμε τη θάλασσα- εσείς οι υπόλοιποι να μπαίνετε κιόλας- να φάμε τα παγωτάκια μας, να βάλουμε τα ανάλαφρα ρουχαλάκια μας -και να πανικοβληθούμε που ΠΟΤΕ δεν θα χαθούν τα ρημάδια τα περιττά κιλά, γιατί είμαι φαγανό, τί να κάνω;- αλλά αυτή η ζέστη είναι ανυπόφορη! Όλη μέρα με το κλιματιστικό σε λειτουργία, γιατί πρέπει να διαβάσουμε κιόλας κι είναι που βρίσκομαι σε δύσκολη φάση και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, καθώς όλο γυρίζει αλλού το μυαλό μου, στεναχωριέμαι, θυμώνω, ταράζομαι, κάτι ταχυπαλμίες επί 24ώρου, δεν μπορώ να φάω, έχει φτάσει το στομάχι στο λαιμό, δεν μπορώ να ηρεμήσω ούτε για να κοιμηθώ και πάλι απ' την αρχή, έρχεται κι η ζέστη και κάνει την κατάσταση...αφόρητη κι απελπιστική!
Ούτε ο καιρός δεν με συμπονεί πια, άπαπα δηλαδή...
Μα τί ζέστη είναι αυτή;!Λίγη δροσιά θέλω, όχι κρύο ούτε βροχές και συννεφιές, απλώς να δροσίσει λίγο, να αναπνεύσουμε σαν άνθρωποι.Αλλά πούουουουου...;
Κι εκεί που μετά από μια εξοντωτική μέρα λες ν' ανοίξεις λίγο την τηλεόραση, να ξεχαστείς μπας και ηρεμήσεις, πέφτεις πάνω στα Καλλιστεία-στο τελευταίο μισάωρο φυσικά- και βλέπεις τον πανικό και το άγχος νέων κοριτσιών για το αν η κριτική επιτροπή και το κοινό τις ψήφισαν ως τις ωραιότερες. Τί λέτε κουκλίτσες μου; Αυτό είναι το σημαντικότερο προσόν σας, η προφανής ομορφιά που δεν είναι και πάντα αντικειμενική;
Και να σου, κατεβασμένες -καλοβαμμένες και λαμπερές πάντα- μούρες επειδή δεν πήραν τίτλο ή τον πολυπόθητο, Star, άντε για μας και Miss, Ελλάς. Η δε Καγιά να κλείνει λέγοντας το ανεπανάληπτο:μπορεί σήμερα να χάσατε το όνειρο, αλλά αύριο είναι μια καινούργια μέρα και δεν σταματάτε εδώ.
Δεν έχω υπάρξει όμορφη για να ξέρω αν αυτό αποτελεί "όνειρο" ενός κοριτσιού, αλλά με συγχωρείτε που θα το πω, όνειρο είναι να καταφέρεις να σπουδάσεις αυτό που αγαπάς, να βρεις ανθρώπους που να ομορφαίνουν τη ζωή σου με αληθινές και ουσιαστικές σχέσεις, να κάνεις πραγματικότητα όσα έχεις σκεφτεί και σχεδιάσει για μια ζωή που θα σε γεμίζει ευτυχία, απλά, μικρά ή μεγαλύτερα, όμορφα και που η λάμψη τους δεν προέρχεται από 3 ώρες δουλειά του μακιγιέρ με το ρουζ και το γκλίτερ, αλλά επειδή φωτίζονται από την επιθυμία σου και κυρίως, γιατί είναι αυτόφωτα και δεν χρειάζονται προβολείς.
Μην ονειρεύεστε τεχνητά πράγματα που μπορεί να δείχνουν όμορφα μετά από ώρες προσπάθειας, αλλά χαλάνε σε δευτερόλεπτα. Να ονειρεύεστε αυτά που μπορεί να παίρνουν λίγο χρόνο παραπάνω, αλλά διαρκούν πραγματικά.

Γιατί δεν πιστεύω να έχουν την εντύπωση ότι η ομορφιά που έχουν στα 20 θα είναι ίδια και στα 40 και τα 45, άρα κάτι άλλο θα πρέπει να κάνουν για να ζήσουν. Αχ μωρέ ξέχασα, όσο προσπαθούν να κάνουν καριέρα στο μόντελινγκ, θα αναζητούν και έναν καλό γαμπρό, δηλαδή έναν ανόητο, εύπιστο και όχι με πολύ γρήγορες εγκεφαλικές ταχύτητες, με πολλά λεφτά- που θα έχει ή πρόκειται να κληρονομήσει- να τους κάνει από μια παραμυθένια και ονειρεμένη πρόταση γάμου με μια κοτρόνα 24 καρατίων(και λίγα λέω) και ν' ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας...Τί κλισέ, πόση κοινοτοπία και υποκρισία πια!
Υπάρχει όμως κι η εναλλακτική, γιατί δεν είναι όλες οι ιδανικές νύφες για το καμάρι της πλούσιας μανούλας. Άρα προσπαθούν να γίνουν παρουσιάστριες, ηθοποιοί ή τραγουδίστριες, ακόμη και όλα μαζί. Αυτό άλλωστε κάνει η -ομολογουμένως πανέμορφη, αλλά από μυαλό και κρίση δεν ξέρω τί γίνεται- Κατερίνα Στικούδη, που και παρουσιάστρια του Mega Star είναι και τραγούδια με ράπερς κάνει και περάσματα από σειρές και σε πασαρέλες ανεβαίνει άμα λάχει κι απ' όλα. Όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει.
Δε λέω, την κίνηση την έχει, την εμφάνιση επίσης, για αυτά που τραγουδάει καλή η φωνή, αλλά ουσιαστικά είναι ανεπάγγελτη... Αυτό το κορίτσι τί να ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει από όταν ήταν μικρή, γιατί κι αυτή πριν 3-4 χρόνια στα Καλλιστεία τη θυμάμαι να βγαίνει Miss Ελλάς. Ε, απόψε πήγε να τους χορέψει και να τους τραγουδήσει.
Πώς μπορείς όμως, να ονειρεύεσαι να κάνεις αποκαλυπτικές φωτογραφήσεις σε ανδρικά περιοδικά, να φοράς τα απολύτως απαραίτητα και να κινείσαι αισθησιακά δίπλα σε άντρες ράπερς που σε κοιτάνε από πάνω μέχρι κάτω, σαν αρνάκι μόλις βγήκε απ' το φούρνο -το λέω κομψά- άντε και το λιγότερο σαν ξερολούκουμο; Ωραίος ο θαυμασμός κι η κοπέλα κούκλα, αλλά κάπου -και δεν μιλάω μόνο για την συγκεκριμένη, αλλά γενικά- γίνεται φτηνό και δεν μπορεί να σου προσφέρει τίποτε άλλο, πέρα απ' τον τίτλο "η σέξι τάδε". Ένα ακόμη όνομα δίπλα από τον χαρακτηρισμό σέξι, αλλά ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία θα είναι. Ετοιμάζονται κατά εκατοντάδες οι νέες φουρνιές, γιατί ζούμε στη χώρα που αν είσαι όμορφη, είσαι ή πρέπει οπωσδήποτε να είσαι χαζή, καθώς σου μαθαίνουν ότι η εμφάνιση αρκεί, διαφορετικά κάτι πρέπει να κάνεις με τη ζωή σου. Αυτό για όλες τις υπόλοιπες που γεννήθηκαν λιγότερο όμορφες, ώστε αποκλείονται από μια θέση στους διαγωνισμούς ομορφιάς.
Μόνο που το φαίνεσθαι κάποια στιγμή αλλάζει ή ξεθωριάζει κι η αξία του χάνεται, ενώ το είναι μένει αναλλοίωτο και σταθερό.

Αν στους ανθρώπους μένεις σ' αυτό που βλέπεις, τότε σίγουρα έχεις χάσει τους σημαντικότερους ανθρώπους και τις ωραιότερες στιγμές της ζωής σου, γιατί στάθηκες στο εντυπωσιακό, σ' αυτό που κάνει μπαμ με την πρώτη ματιά, στην επιφάνεια, σ' αυτό που μαγνητίζει το βλέμμα κι έχασες την ουσία στη σκιά πίσω απ' το υποκείμενο που με τη λάμψη του σε τύφλωσε.
Οι άνθρωποι δεν είναι μόνο μια εικόνα, είναι όλα όσα χρειάζεται χρόνος και προσοχή για να δεις, να μάθεις και να εκτιμήσεις. Αυτό δεν σημαίνει πως ένας όμορφος άνθρωπος δεν έχει και όλα τα υπόλοιπα, αλλά μερικές φορές και σ' αυτούς ακόμη, δεν μπαίνεις καν στον κόπο να τα αναζητήσεις. Μόνο που το προφανές δεν είναι πάντα αρκετό ούτε αληθές.
Κοίτα προβληματισμούς βραδιάτικα με τέτοια ζέστη!Αλλά είπαμε, είχα ανάγκη να ξεχαστώ.
Κι επειδή μου' χει κολλήσει εδώ και μια βδομάδα το καινούργιο τραγούδι του Μιχάλη Χατζηγιάννη σας το αφιερώνω με πολλή αγάπη και δροσιά. Ν' ανέβουμε και λίγο...
http://www.youtube.com/watch?v=VQT4TjSKkTw&feature=related