Πάντα κάτι θα γίνεται η αφορμή για ένα ξέσπασμα, μια αλλαγή ή ένα κείμενο που συμπεριλαμβάνει το άπαν σύμπαν. Επειδή η προηγούμενη ανάρτηση είχε ως αφορμή ένα συμβάν με έναν πολύ αγαπημένο μου άνθρωπο, που εννόησε αυτά που έπρεπε να εννοηθούν και έκανε το βήμα να λυθεί το όποιο θέμα, θέλω να διευκρινίσω - όχι για να δικαιολογήσω τα γραφόμενα, αλλά γιατί είναι άδικο για την συγκεκριμένη σχέση με τον άνθρωπο- πως η αφορμή και ένα μεγάλο μέρος των συναισθημάτων που αποτυπώθηκαν αφορούσαν σ' αυτόν, αλλά μέσα σ' αυτές τις παραγράφους χώρεσαν χρόνια ολόκληρα, άνθρωποι με τους οποίους με συνδέουν διάφορες σχέσεις, οικογενειακές, φιλικές, συναδελφικές κλπ και κυρίως εγώ που πνίγομαι κι ασφυκτιώ.
Είπαμε, δεν μπορώ να νιώθω ότι δεν αντιμετωπίζω και αντιμετωπίζομαι όπως θα ήθελα. Αλλά όπως είπε ο συγκεκριμένος άνθρωπος: "καμιά σχέση δεν είναι τέλεια και δεν πρέπει να υπάρχουν σκιές στις σχέσεις".
Ωραίο είναι να συζητάς και να λύνεις ό,τι σε απασχολεί, αλλά ποτέ δεν παύει να μην σ' αρέσει το συναίσθημα όταν το θέμα δημιουργείται, ειδικά με όσους αγαπάς...
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, ευχάριστες ή δυσάρεστες, το θέμα είναι πώς θα τις αντιμετωπίσεις και με ποιούς.
...Κι εγώ θέλω πάντα να γελάς... και όλοι να γελάμε και να είμαστε ευτυχισμένοι κι αληθινοί.
Υ.Γ. Την πήρα την βαθιά ανάσα κι ήταν ανακούφισης...Αλλά ίσως και να μην λύνονται πάντα όλα έτσι απλά.
Καλό απόγευμα Κυριακής!
