Οι φίλοι, αυτό είναι ευτυχία! Σ' όποιον αρέσουμε...

Μ' αρέσουν οι στιγμές με ανθρώπους που αγαπώ και μ' αγαπούν, γιατί είναι οι μόνες που αξίζουν. Θα ήθελα να ευχηθώ, από σήμερα για τα αυριανά της γενέθλια, σε έναν άνθρωπο που υπεραγαπώ και είναι οικογένεια, να είναι πάντοτε καλά, να πλέει σε ωκεανούς αληθινής αγάπης, ευτυχίας, να αφήνεται σε αγκαλιές ανθρώπων που την αγαπούν, σε χέρια που ξέρουν να φροντίζουν και να προστατεύουν, να χαμογελά από την καρδιά της και να ονειρεύεται όλα αυτά τα υπέροχα που, τελικά ναι, θα της φέρει η ζωή. Και πάντα να είμαστε όλοι μαζί, δίπλα για να αλληλοστηριζόμαστε, μπροστά για να προστατεύουμε, χέρι-χέρι για να μην φοβόμαστε, αγκαλιά για να αισθανόμαστε και μέσα στην καρδιά γιατί αγαπιόμαστε.

Το κείμενο δεν έχει σκοπό να γίνει μια δημόσια ευχή, τα αισθήματα προς τους άλλους έχουν αξία όταν είναι ιδιωτικά, απλώς είναι η αφορμή για την οποία γράφω κι αξίζει ειδική μνεία. Χρόνια υπέροχα κι αληθινά, Κλεώ μου!
Οικογένεια...όχι δεν είναι οι εξ αίματος συγγενείς, γι' αυτούς υπάρχει ο πολύ κακός ηχητικά όρος "σόι". Οικογένεια είναι οι άνθρωποι που δεν τους βρίσκεις μόλις γεννηθείς, που δεν είναι εκεί πριν από σένα και η σχέση σου μαζί τους είναι προκαθορισμένη πριν καν υπάρξεις ως ιδέα στους γεννήτορές σου, που είσαι αναγκασμένος πολλούς από αυτούς να τους βλέπεις θες δεν θες κατά τη διάρκεια της ζωής σου πάμπολλες φορές. Οικογένεια -πέρα από τους γονείς και τα αδέρφια μας, που όσο κι αν μας εκνευρίζουν ή θα θέλαμε να αλλάξουμε διάφορα πάνω τους, δεν θα τους αλλάζαμε ποτέ και με κανέναν (μαζοχισμός, παιδί μου, τί περιμένεις!)- είναι αυτοί οι λίγοι που συναντάμε στη ζωή σπάνια, γνωρίζουμε σιγά-σιγά, ανακαλύπτουμε τις πτυχές του χαρακτήρα τους, τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, τους αγαπάμε ολόκληρους με όσα μας αρέσουν, αλλά και όσα μας εκνευρίζουν, επιλέγουμε και μας επιλέγουν για να υπάρχουμε ο ένας στη ζωή του άλλου, μας λένε την αλήθεια, ακόμη κι όταν πονάει γιατί νοιάζονται, φροντίζουν τις πληγές και τα τραύματα, χαίρονται με την χαρά μας πιο πολύ κι από μας και λυπούνται με τη στενοχώρια μας, γιατί δεν θέλουν να είμαστε λυπημένοι, μας κρατάνε το χέρι στα δύσκολα, μας ωθούν σ' αυτά που φοβόμαστε να κάνουμε μόνοι μας, γιατί ξέρουν πως είναι το καλύτερο για μας, γίνονται το πιο γερό στήριγμα, συνεχίζουν να μας αγαπάνε γνωρίζοντας όλα μας τα ελαττώματα, τα οποία τους εκνευρίζουν, αλλά δεν κατακρίνουν, βλέπουν την ομορφιά μέσα και πάνω μας που ούτε εμείς οι ίδιοι βλέπουμε, μας πληγώνουν περισσότερο από κάθε άλλον κάποιες στιγμές, όχι συνειδητά, αλλά όλοι άνθρωποι είμαστε κι έχουμε δύσκολες στιγμές, αλλά πάντα τους αγαπάμε, γι' αυτό και πληγωνόμαστε. Ξέρουν το χιούμορ μας κι ανακαλύπτουμε ένα νέο μαζί, αναπτύσσουμε έναν δικό μας λεκτικό, οπτικό, συναισθηματικό και πνευματικό κώδικα επικοινωνίας που δεν επιτρέπει εξωτερικές επιδράσεις, νιώθουμε ελεύθεροι μέσα στη σχέση μας μ' εκείνους και αισθανόμαστε υπεύθυνοι και για τους φίλους μας, γιατί είναι πια η οικογένειά μας. Αυτή που δημιουργήσαμε εμείς και ό, τι κι αν γίνει στη ζωή μας, θα έχουν πάντα έναν ιδιαίτερο ρόλο και μια ξεχωριστή θέση, θα είναι προτεραιότητα.

Είναι τεράστια ευτυχία να έχεις ανθρώπους που να αγαπάς και να σ' αγαπάνε τόσο βαθιά κι αληθινά, κυρίως όπως χρειάζεσαι. Το αντιλαμβάνεσαι βλέποντας γύρω σου ψεύτικες σχέσεις, ανταγωνιστικές "φιλίες", δημοσιοσχετίστικες "αγάπες", την ευκολία με την οποία χρησιμοποιείται η λέξη φίλος, αλλά πρωτίστως μέσα από την προσωπική εμπειρία που σε μαθαίνει πως οι φίλοι δεν φυτρώνουν παντού, δεν βρίθει ο τόπος, αλλά είναι είδος προστατευόμενο, σπάνιο, προς εξαφάνιση.
Η μαγεία είναι πως δεν μπορείς να ταιριάξεις με όλους, γι' αυτό κι η φιλία είναι πράγμα ανεκτίμητο. Το να καταφέρνεις να αλλάζεις παράλληλα με τους ανθρώπους που αγαπάς, ώστε να συνεχίζετε μαζί κι όχι ν' ανακαλύπτεις πως κόπηκε το δέσιμο, αυτό είναι η πραγματική φιλία.
Τέσσερις άνθρωποι, δεν ξέρω αν είναι λίγοι ή πολλοί, αλλά είναι όσοι αγαπάω κι είναι οι φίλες μου. Δεν θα τις άλλαζα με κανέναν! Είναι πολύ ωραίο να αγκαλιάζεις χωρίς να πρέπει να εξηγείς γιατί, να καταλαβαίνουν χωρίς λόγια και να ανταποδίδουν, αλλά και να έχεις εκείνη την ανησυχία μήπως ποτέ πάψουν να είναι δίπλα σου, γιατί είναι πολύτιμες για σένα.
Για όλους τους υπόλοιπους που δεν καταλαβαίνουν τί σημαίνει αυτό γιατί δεν το έχουν ζήσει, που κρίνουν, κατακρίνουν, επικρίνουν, ξινίζουν, κρύβονται πίσω από γυάλες, τοίχους, ηθικοπλαστικές αηδίες, ή νομίζουν πως φιλία είναι να είσαι ίδιος με τον άλλο, ένα κακέκτυπο, για να είσαι αποδεκτός, δημοφιλής ή, από την άλλη, να θεωρείσαι "υπόδειγμα" μιας θέσης, κατάστασης ή σχέσης: Σ' όποιον αρέσουμε για τους άλλους ΔΕΝ θα μπορέσουμε.
Αφήνουμε την υποκρισία και τον καθωσπρεπισμό σ' αυτούς που τον υποστηρίζουν. Δεν μπορούμε να είμαστε ίδιοι, ούτε με τους φίλους ούτε με τους συγγενείς ούτε με τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά γι' αυτό έχουμε τους φίλους, γιατί αυτοί μας καταλαβαίνουν και μας αγαπούν άνευ όρων.
Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, αυτό είναι το ωραίο! Η ευτυχία είναι στις στιγμές που ζεις με τους ΔΙΚΟΥΣ σου ανθρώπους, τους φίλους σου!

Για τους πραγματικούς φίλους:
"Όταν έχω εσένα κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο δεν φοβού κανένα. Εγώ κι εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο. Εσύ κι εγώ. Όταν έχω εσένα, μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά, μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά, να πιάσω με τα χέρια μου τους δράκους να σκοτώσω. Όταν έχω εσένα αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό, το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ, κοντά μου έναν άνθρωπο τα χρόνια μου να ενώσω":
http://www.youtube.com/watch?v=-FZoltu5t5c

"Οι φίλοι", γιατί η Χαρούλα είναι μετρ του είδους:
http://www.youtube.com/watch?v=7sujO7xYHwc

http://www.youtube.com/watch?v=wLRZMT2vx_Y&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=L07Uck8N6k0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Kp_Baj9QDgE&feature=related

Και οδηγίες προς "ναυτιλλομένους" όσον αφορά τους φίλους μας:
http://www.youtube.com/watch?v=7gnRMPsHN1E

Υ.Γ. Μπουκλίτσα, αφιερωμένο- εκτός από την αυτονόητη ;-)  -και με πολλή τρέλα!
Αλκίνοος Ιωαννίδης: http://www.youtube.com/watch?v=IMx_vEr9Vjg&feature=related
Και φυσικά ευχές από Happy Hipo:
http://www.youtube.com/watch?v=rEc8rGonrQw&feature=fvw