Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Τί δημοκρατική χώρα η Ελλάς!

Βρε Γιώργο, βρε Γιώργο που εκνευρίζεσαι και ξεσπάς... Πού πας;
Τα μάθατε. Με πολύ δημοκρατικές διαδικασίες ο πρωθυπουργός μας διέγραψε την περασμένη Πέμπτη τρεις βουλευτές από το κόμμα του, καθώς τόλμησαν-μα τί θράσος!- να καταψηφίσουν τα νέα μέτρα. Εγώ αν ήμουν στη θέση του θα τους καρατομούσα, μα είναι ποτέ δυνατόν να μην συμφωνείς με τα τόοοοοοοοοοσο δημοκρατικά και τόοοοοοοοοσο φιλολαϊκά μέτρα που πρόκειται να επιβληθούν στους Έλληνες πολίτες; Αυτό καταντά αχαριστία, για να μην πω και προκλητική και δη, ανταρσία - and shampoo and conditioner, ένα πράγμα- και με πείτε υπερβολική. Πήγαν για "αποπρασινοποίηση" οι: Σακοράφα, Δημαράς και Οικονόμου. Σας έφαγε η φιλολαϊκότητα και τα φιλάνθρωπα συναισθήματα, έτσι είναι η ζωή, πας να κάνεις το καλό και πέφτεις εσύ στο γιαλό.
Ζωή νταλίκα κόκκινη. Άσχετο. Απλώς, μου έχει κολλήσει εδώ και κανά μήνα ο τίτλος του τραγουδιού του Δ. Μητροπάνου, το κολλάω όπου βγαίνει κι ένας αναστεναγμός απογοήτευσης κι ήθελα κάπου να το πω. Ε, το είπα εδώ.

Πίσω σ΄αυτά που λέγαμε. Ναι, ναι κι ο Σαμαράς διέγραψε ανήμερα των γενεθλίων της τη Ντορούλα, γιατί ψήφισε υπέρ των μέτρων. Έχουν σκεφτεί τα δύο μεγάλα κόμματα ν' ανταλλάξουν βουλευτές μιας και συμφωνούν περισσότερο έτσι;
Αλλά κι αυτός ο Σαμαράς τί τάσεις αυτοκτονίας είναι αυτές! Μα να διαγράψει την κόρη του επίτιμου; Μια κατάρα να του ρίξει ο επίτιμος θα τρέχουν για δημοσία δαπάνη και στεφάνια! Σιγά μην πολυέσκασε η Ντόρα, απλώς λίγο ο εγωισμός της θίχτηκε, αλλά ετοιμάζει κόμμα. Θα τη δούμε και κομματάρχισσα, ιδρυτικό μέλος την κόρη του Κόμη. Αυτό να δω και θα τα έχω δει όλα!
Θα ήθελα να εκφράσω έναν μικρούλι προβληματισμό. Πόσο δημοκρατικό είναι να διαγράφεις βουλευτές εκλεγμένους απ' το λαό ως αντιπροσώπους του, επειδή διαφώνησαν και βρήκαν αντιλαϊκά τα μέτρα που θα επιβληθούν σ' αυτούς τους οποίους εκπροσωπούν; Κατ' εμέ καθόλου, διότι υποτίθεται ότι πρέπει να στηρίζεις το κόμμα σου, αλλά κυρίως πρέπει να είσαι αντάξιος της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων σου και να έχεις η δική σου γνώμη πέρα από κομματικά συμφέροντα. Σωστό-λάθος, αυτό πιστεύω κι ας μην αφορά κανέναν η γνώμη μου.
Σ' αυτή τη χώρα έχουμε χάσει τ' αβγά και τα πασχάλια, γι' αυτό βγάλαμε και την έκφραση αυτή άλλωστε.
Την Πέμπτη 20 Μαΐου 2010 θα πραγματοποιηθεί απεργία και πορεία για την κατάσταση που επικρατεί με τα νέα μέτρα. Όλοι στους δρόμους λοιπόν, χωρίς θύματα αυτή τη φορά, χωρίς εγκληματίες, χωρίς δολοφόνους, χωρίς βία, αλλά δυνατοί για εμάς και τις γενιές που έπονται, με πάθος για τα όνειρά μας και τη ζωή, με το κεφάλι ψηλά για την αξιοπρέπεια που πάνε να μας στερήσουν, με σημαία την ελπίδα που δεν θα πεθάνει για να νικήσει η δημοκρατία και ο άνθρωπος. Ναι, η ζωή είναι οι άνθρωποι, χωρίς ανθρώπους δεν υφίσταται ο όρος ζωή. Γι' αυτό μαχόμαστε, χωρίς όπλα, χωρίς βία, χωρίς αθώους "εχθρούς", εμείς απέναντι σε όλους όσοι ξεχνούν τί σημαίνει να αισθάνεσαι ζωντανός κι όχι απλώς να φαίνεσαι.
Λίγο, όμως, τον συμπόνεσα τον Παπανδρέου στη Βουλή, γιατί σε κάποια δήλωσή του χρησιμοποίησε τη φράση "εξ απαλών ονύχων"(= από μωρό, από πολύ μικρός, εξ αρχής) και ξεσηκώθηκαν βουλευτές ειρωνευόμενοι την, όχι και τόσο καλή, γνώση και χρήση της ελληνικής γλώσσας από μέρους του. Τότε, αγανακτισμένος είπε " ναι, είμαι Έλληνας της διασποράς και περηφανεύομαι. Είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας της διασποράς, Ας πάψει επιτέλους αυτό το αστείο. Είμαι Έλληνας της διασποράς κι όχι επειδή το ήθελα, αλλά επειδή ο πατέρας μου πήγε δύο φορές εξορία". Κι είχε δίκιο που αγανάκτησε. Κι εμείς οι υπόλοιποι, όλοι, κάνουμε πλάκα με τα σαρδάμ και την λαθεμένη χρήση των λέξεων, του συντακτικού και της γραμματικής, αλλά εμείς δεν είμαστε στη Βουλή. Είναι αγενές να συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι 15χρονο, στην τάξη ή στο διάλειμμα, και να κοροϊδεύεις σαν τραμπούκος τον κακό μαθητή, τον αδύναμο, τον τραυλό. Είσαι βουλευτής, εκπροσωπείς, καλώς ή κακώς, 11 εκατομμύρια πολίτες, οι οποίοι ψήφισαν επίσης -καλώς ή κακώς, η ιστορία θα κρίνει- αυτόν που κοροϊδεύεις για πρωθυπουργό. Συμπεριφέρσου επιτέλους, σαν ενήλικας που φέρει μια τεράστια ευθύνη και κάνε εποικοδομητική κριτική γι' αυτά που πρέπει, όταν και όπου πρέπει και άσε τις σαχλαμάρες, γιατί μας έφαγε η βλακεία στο κοινοβούλιο σ' αυτή τη χώρα και φτάσαμε εδώ που είμαστε.
Η δημοκρατία περιλαμβάνει την ελευθερία του λόγου, όχι της γελοιότητας. Αν αυτοί είναι οι Έλληνες βουλευτές, ας μην απορούμε γιατί όλη η υπόλοιπη κοινωνία είναι σ' αυτό το επίπεδο και απαρτίζεται από τέτοιους τύπους, τραμπούκους.
Ο Παπανδρέου έχει κάνει, και συνεχίζει, τεράστια λάθη, που πρέπει να διορθώσει και να κριθεί γι' αυτά, αλλά το πρόβλημα σίγουρα δεν είναι το συντακτικό του. Ας συντάσσει λάθος το λόγο και σωστά τους νόμους, παρά το αντίστροφο. Τελικά, οι βουλευτές πληρώνονται για να βγάζουν το άχτι τους οι πολιτικοί αρχηγοί και να χαζογελάνε κάνοντας βλακώδη σχόλια αντί καίριας κριτικής;
Σαν το σχολείο, μόνο που το 15μελές μετατράπηκε σε όργανο 300 μελών, τα οποία πληρώνονται πλουσιοπάροχα και αρέσκονται να κοροϊδεύουν τον πρόεδρο. Πρέπει να είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που πρόεδρος γίνεται ο πόλος έλξης ειρωνικών και προσβλητικών σχολίων, ο "αδύναμος" του σχολείου.
Κι εγώ, που τόσο χάρηκα όταν τέλειωσε το σχολείο και όλοι αυτοί οι τραμπούκοι που έβλεπα να το παίζουν μάγκες θα έβλεπαν, επιτέλους, ότι στον "έξω κόσμο", εκεί που τα σύνορα δεν είναι τα 150 τετραγωνικά του σχολείου, είναι απλώς σκόνη στα παπούτσια όλων των άλλων κανονικών ανθρώπων...
Κρίμα που διαψεύστηκαν οι ελπίδες μου, η δικαιοσύνη είναι τυφλή κι η Θεία Δίκη θεόστραβη.