Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Το να είσαι ηλίθιος είναι δικό σου θέμα, το να σκοτώνεις, όλων μας!

Είναι δικαίωμα όλων των Ελλήνων, όπως και όλων των ανθρώπων, να διαδηλώνουν, να διαμαρτύρονται, να επαναστατούν, να λένε ένα ηχηρό ΌΧΙ στην εξαθλίωση, ΝΑΙ στη ζωή, όχι στην επιβίωση, ναι στη ζωή!
Αυτό πρέπει να κάνουμε, να πούμε τα όχι και τα ναι μας, να ξυπνήσουμε, να μην αφήσουμε μια δικτατορία ντυμένη δήθεν δημοκρατία και μόνη διέξοδο να μας υποδουλώσει οικειοθελώς. Από πού κι ως πού θα μας πει η Γερμανία ή η Ευρώπη πώς θα ζούμε εμείς, πώς μπορούμε να ζούμε, με πόσα και για πόσο. Πού ήταν η Ευρώπη και η Γερμανία όταν η Ελλάδα είχε δικτατορία, να θυμηθούμε ότι η νέα ήπειρος πολέμησε τη Γηραιά μέσω της υποστήριξης στην ελληνική δικτατορία και η δεύτερη ηττήθηκε; Τα ξεχάσαμε; Βρε τί αδύναμη μνήμη;
Ποια χώρα δεν εκδίδει στην Ελλάδα τον Χριστοφοράκο με δικαιολογίες του τύπου "δεν είμαστε σίγουροι για το αδιάβλητο του αποτελέσματος και τη διαφάνεια της διαδικασίας"; Η Γερμανία, εκεί όπου ο Χριστοφοράκος ζει ανέμελα έχοντας κάνει όσες κομπίνες μπόρεσε εδώ στην ψωροκώσταινα, με τα χρήματα που είχε βγάλει σε τράπεζες του εξωτερικού κι έχουμε μείνει με την απορία "θα τιμωρηθεί ποτέ κανείς για όλα αυτά;" κι η απάντηση ακόμη να 'ρθει.
Ο Κωστάκης, με το πορτοκαλί του μαγιουδάκι, έκανε μπάνιο μια μέρα πριν την ανακοίνωση των νέων σκληρών μέτρων. Ήταν ανήμερα Πρωτομαγιάς όταν το είδαμε, τί ειρωνεία! Αλήθεια πού είναι ο Καραμανλής, γιατί στην Βουλή δεν τον έχω δει. Μάλλον θα σκέφτηκε να γίνει πολιτικός για να μην χρειάζεται να πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά, γιατί ως δικηγόρος θα χρειαζόταν να βρίσκεται κάθε πρωί στο γραφείο, να μελετάει υποθέσεις, να τρέχει στα δικαστήρια κι ο Κώστας δεν είναι άνθρωπος που αντέχει τέτοια προγράμματα! Εμ, αν είναι έτσι να παίρνουμε σύνταξη και στα 70 και στα 80, έλα όμως, που οι υπόλοιποι Έλληνες θα δουλεύουν κανονικά κι όχι όπως ο πρώην πρωθυπουργός.
Έχουμε τον Παπανδρέου, τα λέγαμε και τον Οκτώβρη, καλός άνθρωπος φαίνεται, αλλά η καλοσύνη δεν φέρνει και την ικανότητα διακυβέρνησης μιας χώρας. "Πού πήγαν τα λεφτά" Γιώργο; θα ρωτήσω κι εγώ, γιατί μας έλεγες ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά αναρωτιόσουν πού πήγαν. Έμαθες τελικά πού πήγαν Γιώργο, θα μας πεις ή δεν σ' άρεσε αυτό που έμαθες;
Πρώτη φορά σοσιαλιστική κυβέρνηση -λέεεεεεεεμε τώρα!- κυβερνά σαν δεξιά, πιο δεξιά δεν έχει. Βάζει μέτρα που τα δεχόμαστε, γιατί μας έπεισε ότι είναι ο μόνος τρόπος, μας έριξε σε κατάθλιψη, δέχεται να βρίζουν μια χώρα ολόκληρη που ουσιαστικά η δική του οικογένεια κι άλλες δυο-τρεις, το δικό του κόμμα και τα άλλα τρία-τέσσερα, έφεραν στην κατάσταση που είναι την Ελλάδα και πηγαίνει στο Καστελόριζο για να μην μπορούμε να πάμε να τον βρίσουμε κι εμείς και να του πετάξουμε καμιά ντομάτα, κανά γιαούρτι, ό, τι χαλασμένο και ληγμένο, γιατί για φρέσκα δύσκολες οικονομικά εποχές να τα χαραμίζεις στα μούτρα όλων αυτών.
Φτάνει! Ως εδώ.
Δεν μπορεί να δέχεσαι να μειωθεί ο βασικός μισθός, όταν και τα 700 ευρώ δεν αρκούσαν για να ζήσεις. Δεν μπορεί να δέχεσαι να απολύεται κόσμος και ο εργοδότης να μην υποχρεούται να καταβάλλει αποζημίωση. Και πώς θα ζήσει; Δεν μπορεί να δέχεσαι να μειωθούν οι συντάξεις, δεν μπορεί να δέχεσαι να κόβονται δώρα κι επιδόματα με τα οποία ουσιαστικά τα βγάζουν πέρα οικονομικά χιλιάδες οικογένειες κι αν τα στερηθούν δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, στα φροντιστήρια των παιδιών, στο δάνειο ή το ενοίκιο του σπιτιού, στους λογαριασμούς. Δεν μπορεί υπουργός να βγαίνει και αγανακτισμένος να διαπιστώνει ότι έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής, άρα πρέπει να δουλεύουν περισσότερα χρόνια για να μην πληρώνει το κράτος συντάξεις. Εντάξει, είναι παράλογο να παίρνεις σύνταξη στα 40 και τα 45, αλλά δεν θεωρώ ότι άνθρωποι που δουλεύουν από τα 17 και ακόμη πιο πριν πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 60 και τα 70 τους χρόνια.
Οι προηγούμενες γενιές δούλευαν μια ζωή και δεν έζησαν, με ποιο δικαίωμα αποφασίζεις εσύ που σε 2 τετραετίες έχεις πάρει σύνταξη, ότι πρέπει ή να πεθάνουν νωρίτερα ή να μην ζήσουν ποτέ, μόνο να δουλεύουν;
Η δική μου γενιά δεν ξέρει αν θα βρει δουλειά, αν θα έχει χρήματα για να μπορεί να επιβιώσει, δεν ξέρει αν θα πάρει ποτέ σύνταξη ή αν θα δουλεύει όσο ζει, αν όλα τα έξοδα της οικογένειας και τα χρόνια που έχασε στα θρανία και τα έδρανα θα αποσβεστούν, αν άξιζε τον κόπο, το χρόνο και το χρήμα. Δεν ξέρει αν θα έρθει μια στιγμή που θα πει: "έζησα! Ένιωσα το οξυγόνο, τον αέρα, χάρηκα το ηλιοβασίλεμα, έζησα τις στιγμές, έπεσα για ύπνο χωρίς ανησυχίες και ξύπνησα χωρίς άγχος και φόβο, βγήκα από το σπίτι μου και χαμογελούσα, γύρισα και πάλι χαμογελούσα. Δεν άφησα το χρόνο να με προσπερνά, έκανα όσα ονειρευόμουν κι ακόμη περισσότερα! Ναι, έζησα!"
Όχι, δεν ξέρουμε, μάλλον δεν θα συμβεί, αλλά πάντα θα απορώ και θα συμφωνώ με τον Οδυσσέα Ελύτη: "όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν το κυνηγά, πάντα, πάντα, θα' ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει..." Γι' αυτό απορώ, γιατί δεν έχει δεύτερη ζωή κι οι πολιτικοί νομίζουν ότι τους χρωστάμε κι αυτή τη μία. Όχι αγαπητοί μου, αυτή τη χρωστάμε μόνο σ' εμάς -άντε, και στο Θεό- σε κανέναν άλλο. Δικιά μας είναι κι είναι μία.
Ο Παπανδρέου έδωσε τα κλειδιά της χώρας και της οικονομίας, τους είπε "κυβερνήστε, εγώ δεν μπορώ", έσκυψε το κεφάλι και μας ανακοίνωσε την ετυμηγορία: "ένοχοι εμείς, κατηγορούμενοι εσείς. Τώρα ας εκτίσετε την ποινή μας".
Σήμερα ένα Πανελλαδικό συλλαλητήριο κατέληξε να έχει τρεις αθώους ανθρώπους νεκρούς. Γιατί όπως λέγαμε και για τις τρομοκρατικές ενέργειες, ο κόσμος γέμισε ηλίθιους, διαταραγμένους, κομπλεξικούς και άρρωστους ανθρώπους γεμάτους απωθημένα. Κάποια κτήνη, αποφάσισαν για ακόμη μια φορά να χαλάσουν μια ειρηνική, αλλά πάντα δίκαιη και παθιασμένη διαδήλωση, φορώντας κουκούλες, πετώντας μολότοφ και περιχύνοντας με βενζίνη την τράπεζα Marfin με όλους τους εργαζόμενους μέσα, κάποιοι κατάφεραν να βγουν το μπαλκόνι και να ζητήσουν βοήθεια, ενώ τρεις πέθαναν από ασφυξία. Τρεις άνθρωποι, εργαζόμενοι, ξεκίνησαν να πάνε στη δουλειά τους και δεν γύρισαν ποτέ από αυτή. Τους παρακαλούσαν να μην πετάξουν τις μολότοφ κι η απάντηση των δολοφόνων "δεν έπρεπε να είστε εδώ σήμερα". Κι απεργοσπάστες να ήταν, που δεν ήταν γιατί το σωματείο τους δεν συμμετείχε στην απεργία, αφαιρείς ζωές έτσι επειδή το θες, επειδή δεν έχουν την ίδια άποψη; Η τράπεζα είναι το σύμβολο που πολεμάς, όχι οι άνθρωποι που δουλεύουν κι εννιά και δέκα ώρες σ' αυτή. Όταν είσαι δολοφόνος, δεν επαναστατείς, δείχνεις ότι η φυλακή είναι πολύ λίγη γι' αυτό που θα έπρεπε να σου συμβεί.
Όταν άνθρωποι, όπως ο Παπαδόπουλος κι ο Παττακός, δεν καταδικάστηκαν ποτέ σε θάνατο και ο δεύτερος ζει και βασιλεύει δίνοντας συνεντεύξεις έξω, ανάμεσά μας, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για μια μαύρη επταετία και χιλιάδες εγκλήματα και χαραγμένες ψυχές δεν εκτελέστηκαν ποτέ, τολμάς να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους που δεν έκαναν το παραμικρό; Πόσο γελοίος και ποταπός είσαι;
Θα το ξαναπώ: Η επανάσταση σέβεται πρώτα και πάνω απ' όλα την ανθρώπινη ζωή, διαφορετικά μιλάμε για δικτατορία και τρομοκρατία, για μαφιόζικη δράση.
Τέλος στην επανάσταση της ηλιθιότητας!Τέλος στους εγκληματίες, δεν τους χωρά ο τόπος, γεμίσαμε!Τέλος!
Τώρα ήρθε η επανάσταση του μυαλού, του πνεύματος , της ελευθερίας!
Κι ετυμολογικά η λέξη ελευθερία σημαίνει: ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΈΡΘΕΙ. Αυτή περιμένουμε, αυτή πρέπει να φέρουμε μαζί.
Συλλυπητήρια στους συγγενείς των ανθρώπων που χάθηκαν, δεν βοηθάει, αλλά είναι από καρδιάς.