Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Όχι για γέλια, για κλάματα είμαστε...

Γελάμε, για να μην κλαίμε γοερά...
Ας επικεντρωθούμε σε τέσσερεις ειδήσεις των τελευταίων δύο ημερών για να συνειδητοποιήσουμε μαζί ό,τι ζούμε στην Ελλάδα του 2010 εμείς οι πολίτες της χώρας.
Ένας 25χρονος υδραυλικός, σύζυγος και πατέρας ενός παιδιού 18 μηνών, έπεσε νεκρός μεσημέρι Τετάρτης στην περιοχή του Βύρωνα, γιατί βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθος μέρος. Σε συμπλοκή αστυνομικών με δύο Αλβανούς κακοποιούς ο άτυχος άνδρας έπεσε νεκρός από σφαίρες αστυνομικού, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα της βαλλιστικής έρευνας που ανακοινώθηκε. Θα μου πείτε και τί έγινε που ήταν Αλβανοί, δηλαδή αν ήταν Έλληνες τί θα άλλαζε; Τίποτε απολύτως. Απλώς, η καταγωγή θεωρείται χαρακτηριστικό των δραστών. Η συνέχεια άλλωστε, θα αποδείξει περίτρανα ότι η εγκληματικότητα και η διαστροφή δεν έχουν ούτε σύνορα ούτε εθνικές καταβολές.
Πού φτάσαμε!Να απολογούμαστε για τη χρήση επιθετικών προσδιορισμών και δημοσιογραφικών στοιχείων για να μην παρεξηγηθούμε και θεωρηθούμε ρατσιστές. Οφού, οφού!Τί ζημιά μας έχει κάνει ο Καρατζαφέρης και οι θιασώτες των ιδεών του.
Μια 38χρονη γυναίκα μπήκε στο δημόσιο νοσοκομείο "Έλενα Ε. Βενιζέλου" στις εννέα το βράδυ της Τετάρτης και, αφού στις 4 και μισή το πρωί μπήκε στο δωμάτιο μιας μητέρας που μόλις είχε γεννήσει, πήρε το μωρό της γυναίκας και έφυγε ανενόχλητη. Ευτυχώς, η μητέρα συνειδητοποίησε ότι το μωρό της έλειπε, ειδοποίησε το προσωπικό, το οποίο και ενημέρωσε μία ολόκληρη ώρα μετά, τη διοίκηση του νοσοκομείου και στις 7 το πρωί η αστυνομία κλήθηκε να δράσει. Η γυναίκα είναι μητέρα δυο παιδιών, 4 και 10 ετών αντίστοιχα, απέβαλε λίγους μήνες πριν και "ήθελε ένα μωρό, πήγε και το πήρε" όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στους αστυνομικούς που τη συνέλαβαν μετά από καταγγελία γειτόνισσας της. Ας φανταστούμε, ας σκεφτούμε λίγο τη μητέρα που κυοφορούσε επί εννέα μήνες και περίμενε εναγωνίως να κρατήσει αγκαλιά το μωρό της, η οποία ταλαιπωρήθηκε μέχρι να γεννήσει και, αφού έχει πια το μωρό της, μπαίνει μια ανεκδιήγητη γυναίκα και της το κλέβει. Τί μπορεί να ένιωσε ανακαλύπτοντας ότι το παιδί της λείπει και τί πέρασε μέχρι τελικά να το βρουν και να της το δώσουν. Δεν θέλω ούτε να το φαντάζομαι...Τουλάχιστον, μετά από τέτοιο σοκ, το νεογέννητο είναι καλά και ασφαλές με τη μητέρα του. Οι ευθύνες ανήκουν στην εταιρεία ιδιωτικής ασφάλειας, στο προσωπικό του νοσοκομείου και στο γενικότερο σύστημα υγείας της χώρας μας.
Χθες το βράδυ σημειώθηκαν δύο ελεγχόμενες εκρήξεις στο προεκλογικό γραφείο του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στο Περιστέρι, στη λεωφόρο Θηβών 54 και Τζον Κένεντι. Πολίτης εντόπισε μια σακούλα στα σκαλιά ανάμεσα στους ορόφους του κτηρίου που στεγάζεται το γραφείο του Υπουργού και ειδοποίησε την αστυνομία, υπό την επίβλεψη της οποίας έγιναν και οι δύο εκρήξεις, με τη δεύτερη να προκαλεί υλικές ζημιές. Έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση η άποψη γύρω από το τί θεωρείται σήμερα αντίδραση στο κατεστημένο και τί τρομοκρατία, αλλά θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε δύο βασικά σημεία. Πρώτον, όποιος τοποθέτησε το μηχανισμό δεν σκέφτηκε ότι μπορεί να τραυματίζονταν -το λιγότερο- οι ένοικοι της πολυκατοικίας, περαστικοί ή διερχόμενοι οδηγοί και μάλλον, δεν τον ενδιέφερε, γι' αυτό και δεν ειδοποίησε την αστυνομία μετά την ανεγκέφαλη πράξη του. Δεύτερον, μάλλον πρόκειται για διαταραγμένη προσωπικότητα, καθώς πολύς κόσμος απ' ό,τι φαίνεται έχει παρανοήσει τις έννοιες αγανάκτηση προς το κατεστημένο και την έμπρακτη διαμαρτυρία, με την χειρότερη μορφή τρομοκρατίας, την τυφλή και ανούσια.Δεν υπάρχουν αυτοί ανάμεσά μας, αλλά εμείς ανάμεσα σ' αυτούς, τόσοι πολλοί είναι.
Τέταρτη, αλλά πολύ σημαντική και πολυσύνθετη είδηση, το έπος της ελληνικής οικονομίας που έχει κάνει όλους τους Έλληνες να έχουν συνεχώς νεύρα -πολλά νεύρα, όλα μας φταίνε- αλλά κυρίως, κατάθλιψη, σε σημείο να μην μπορούμε να αντιδράσουμε και να δεχόμαστε παθητικά τα χτυπήματα του κράτους και της Κομισιόν. Τα όρια ηλικίας αυξάνονται στα 63 έτη. Και πότε ακριβώς ο άνθρωπος θα ζήσει, πότε θα ξεκουραστεί, πότε θα χαρεί τους κόπους του, πότε θα προλάβει να ηρεμήσει και να χαρεί τη ζωή που έχτιζε όσο εργαζόταν κι έχανε τις στιγμές της, πότε θα πάρει τη σύνταξη για την οποία δεχόταν κρατήσεις όλα τα χρόνια που δούλευε;Μήπως ποτέ; Πώς είναι δυνατόν να απαιτεί η κυβέρνηση και η Ε.Ε. -που να μην θίξουμε ποια είναι η βοήθεια και στήριξή της στην Ελλάδα που αποτελεί μέλος της, γιατί είναι κρίμα ν' ανεβάσω πίεση πάνω στο άνθος της ηλικίας μου- να δουλεύει και να καταπονεί τον οργανισμό και να επιβαρύνει την ψυχική του υγεία ένας άνθρωπος μέχρι να αποφασίσει να φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, μπας και γλιτώσει το κάτεργο;!
Η εργασία υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του ανθρώπου, ποιος νομίζει πως ο άνθρωπος υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της εργασίας; Γιατί εξαιτίας αυτής της παρανόησης κοντεύουμε να μπούμε εθελοντικά στο Δαφνί όλοι οι Έλληνες -και να πεις ότι μας χωράει...
Κι άλλα σκληρά μέτρα ζητάει η Ευρώπη από την ελληνική κυβέρνηση, να κόψει τον 14ο , αλλά και τον 13ο μισθό, ανεβάσαμε τον ΦΠΑ, τα καύσιμα, τα τέλη κυκλοφορίας, τα τρόφιμα, κόψαμε επιδόματα, παγώσαμε μισθούς, εκμηδενίσαμε την ανθρώπινη αξία, εξαφανίσαμε την αξιοπρέπεια, οδηγήσαμε στην κατάθλιψη 11 εκατομμύρια ανθρώπους, απαιτούν την απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων οδηγώντας την κυβέρνηση να παραβεί το Σύνταγμα και την φορολόγηση των παιδιών.
Κάποτε λέγαμε, ως εξωφρενικό, ότι σε λίγο θα πληρώνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε, να που ήρθε η στιγμή να κοστολογούμε τη ζωή. Τη ζωή! Η ζωή είναι ανεκτίμητη κι όμως, κάποιοι μπορούν να φορολογούν τη ζωή. Θεέ μου, κάνε με να γελώ για να μην κλαίω μ' αυτά που ακούμε κι αυτά που ζούμε.
Συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις, σε όλους τους κλάδους, κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την καθημερινότητα όλων μας. Η Ευρώπη επιμένει σε σκληρά μέτρα και απαιτεί. Μόνο που η Ευρώπη απαιτεί χωρίς να έχει κάνει και τίποτα για την Ελλάδα. Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Εντάξει, τα κονδύλια τα έδωσε και πολλοί αγρότες τα τσέπωσαν, χωρίς να πράξουν αυτά για τα οποία τα έλαβαν. Τα υπόλοιπα χρήματα που έδωσε για διάφορα έργα, δεν τα μάθαμε ποτέ εμείς οι πολίτες, οι πολλοί. Και για την κατάχρηση 300-500 ανθρώπων φταίνε 11 εκατομμύρια μες στην άγνοιά τους; Πού είναι η Ευρώπη όταν τα τουρκικά αεροσκάφη παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας; Πού είναι η Ευρώπη όταν της ζητά η Κύπρος βοήθεια για το Κυπριακό; Πού είναι η Ευρώπη όταν πρωθυπουργός χώρας συνεργάζεται με τη μαφία (βλέπε Μπερλουσκόνι); Πού είναι η Ευρώπη όταν, παρά την αντίθεσή της στον πόλεμο, στέλνει στρατιώτες στο Ιράκ; Πού είναι η Ευρώπη όταν απαιτεί για το ΝΑΤΟ χρηματική συμβολή και αγορά πολεμικού εξοπλισμού εκατομμυρίων ευρώ από την Ελλάδα που πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα για την οικονομία; Πού είναι η Ευρώπη όταν κάθεται ευλαβικά να τη θωπεύει η Αμερική και η Ρωσία; Πού ακριβώς είναι όταν οι ώρες εργασίας και οι μισθοί στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι ανθρώπινοι, ενώ στην Ελλάδα δουλεύουμε περισσότερο και πληρωνόμαστε λιγότερο; Τέλος, αν νοιάζεται τόσο πολύ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τότε ποιος, αν όχι εκείνη, τα καταπατά ασύστολα και απροκάλυπτα;
Ίσως, αν αντί να περικόπτουν τους μισθούς και να καταργούν τον 14ο μισθό, "έκοβαν" τον 15ο και 16ο των εργαζομένων της Βουλής, μείωναν τους παχυλότατους μισθούς και τις προμήθειες των βουλευτών και προσάρμοζαν τη ζωή τους και τα έξοδά τους στην πραγματικότητα, καθώς επίσης και η ύπαρξη διαφάνειας, να κατάφερναν να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο και την κατηφόρα στην οποία βρίσκεται. Αλλά τί ξέρω κι εγώ; Μόνο ότι θα δουλεύω μέχρι τα 63 μου, ΑΝ έχω καταφέρει να βρω κάποτε δουλειά και κυρίως, αν μέχρι τότε ζω. Τώρα, πότε ακριβώς θα ζήσω, ούτε ξέρω, ούτε είμαι πολύ σίγουρη ότι θέλω να μάθω.
Α!Θα ξεχρεώνω με τη σειρά μου τα δάνεια -και τους τόκους αυτών- που πήραμε ως χώρα ένα με δύο αιώνες πριν γεννηθώ και θα τα χρωστάμε ένα με δυο αιώνες αφού πεθάνω (πω-πω Παναγία μου, αγριεύτηκα βραδιάτικα).
Καληνύχτα Ευρώπη και μην νοιάζεσαι τόσο πολύ για μένα. Τόσο ενδιαφέρον είναι αβάσταχτο...και πολύ ακριβό για τις δυνατότητές μου.
Τρώτε χοιρινό, αφού διάθεση δεν υπάρχει και λεφτά για το μπλε χαπάκι ούτε για δείγμα, χοιρινό. Χοιρινό, μπας και γίνει η ζωή ...ζωή και γουρούνι(γιατί με τις κότες χαΐρι δεν είδαμε, τόσα χρόνια μας κυβερνούν, φως πουθενά. Μες στο σκοτάδι τη βγάζουμε. Αχ, βρε άτιμη ΔΕΗ και την ΕΡΤ σου πληρώνουμε κι όλο ακριβαίνεις)
Κι επειδή πάνω απ' όλα είμαστε θετικοί άνθρωποι, σ' ό,τι μας ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ερώτηση πώς τα περνάμε, λέμε: Μια χαρρρρρρααά!
Αλλά το λέμε δια στόματος Γιάννη Κότσιρα, γιατί το λέει καλύτερα:
http://www.youtube.com/watch?v=8I6mYa98p7I&feature=related
Αφιερωμένο σε όλους μας για να αντέχουμε και να μην τρελαθούμε.


[Υ.Γ. Στέργιο παιδί μου, επέστρεψα, τέλος η εξεταστική, οπότε πλήρης επαναφορά στο blog :-)]