Τα έλεγα, δεν τα 'λεγα χθες; Γι' αυτό άμα είσαι σαββατογεννημένη πρέπει να προσέχεις τί λες. Αναρωτιόμουν, πώς είναι δυνατόν να ψηφίζουν οι Έλληνες πολίτες σήμερα, ένα καθαρά (ακρο-)δεξιό κόμμα - όπως το ΛΑ. Ο. Σ.- με τόσο παρωχημένες ιδέες όταν η Ευρώπη ζητά ν' ανοίξουμε τους ορίζοντές μας. Ναι, καλά, μην κάνεις όρεξη... Η Αγγλία ψήφισε Συντηρητικούς, δεύτερο το εθνικιστικό-ακροδεξιό κόμμα και τρίτο με ποσοστό 16% το κυβερνών Εργατικό κόμμα. Αυτό θα πει εμπρός... πίσω. Αντί να θέλουμε και να επιδιώκουμε μια υγιή και καινοτόμα αλλαγή, επιστρέφουμε σε ό, τι πιο αποπνικτικό και κλειστοφοβικό παρέχει το πολιτικό σύστημα. Επιστρέφουμε σε μια λογική που κατά το παρελθόν πολλάκις απέδειξε την καταστροφική της επίδραση για τη ζωή και τον ίδιο τον άνθρωπο.
Όταν δίνεις εξουσία σε έναν χώρο που εκπροσωπεί την ομοιογένεια και απεχθάνεται τη διαφορετικότητα, το μόνο που κάνεις είναι να ενθαρρύνεις ακόμη πιο ακραίες ιδέες και να υποστηρίζεις την πεποίθηση πως δεν έχεις δικαίωμα να σκέφτεσαι, να νιώθεις και να πράττεις αυτόνομα και με αυτοδιάθεση. Παύεις να υπερασπίζεσαι το δικαίωμά σου και δικαίωμα όλων των ανθρώπων στην διαφορετικότητα, την ισότητα και φυσικά, την ελευθερία. Ίσως και αυτή η άποψη να φαίνεται ακραία, αλλά είναι ανησυχητικό το γεγονός πως οι άνθρωποι στρέφουν τις ελπίδες τους σε ακροδεξιές αντιλήψεις. Είναι αυτά τα μικρά πράγματα που κάνουμε και λανθασμένα δεν τα λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν που συσσωρευμένα κάνουν την πραγματικά μεγάλη διαφορά.
Η ελευθερία και η δημοκρατία είναι τα μεγαλύτερα δώρα που έχουμε και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε ποιον και γιατί δίνουμε εξουσία. Υπάρχουν εκατοντάδες πράγματα που δεν μας ικανοποιούν από το σύστημα και θέλουμε αλλαγές που θα μας προστατεύουν καλύτερα και θα νιώθουμε πιο ασφαλείς. Ωστόσο, είναι λύση να διωχθούν από όλη την Ευρώπη οι μετανάστες; Ωραία λοιπόν, κι εγώ πολλές φορές νιώθω ανασφάλεια, φόβο και αγανάκτηση να περιμένω στη στάση του λεωφορείου με όλες της φυλές του κόσμου ή να περνάω από ένα πάρκο γεμάτο από αλλοδαπούς, μέρα, πόσο μάλλον βράδυ. Αν πας βράδυ στην πλατεία Ομονοίας και ειδικά αν είσαι γυναίκα, αν δεν έχεις κάποιον μαζί σου(αλλά ακόμη κι αν έχεις) τρέμεις και προσεύχεσαι να φτάσεις ζωντανή, σώα και αβλαβής στον προορισμό σου. Συμφωνώ απόλυτα. Μόνο που υπάρχουν και πολλοί Έλληνες που σου προκαλούν τα ίδια συναισθήματα. Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει αν οι προθέσεις των αλλοδαπών που μας τρομάζουν είναι κακές, αλλά αυτό που βλέπεις, το βλέμμα, το ξένο, η παρακμή -που προφανώς δεν επέλεξαν- δημιουργούν αυτά τα συναισθήματα φόβου. Για την Ελλάδα μάλλον είναι πάρα πολλοί οι μετανάστες, αλλά αυτό είναι πρόβλημα του συστήματος, που δεν είναι ικανό να αντιμετωπίσει με σύνεση και χωρίς πανικό την κατάσταση. Δεν είναι λύση να διωχθούν όλοι οι ξένοι, μου θυμίζει τον Χίτλερ με την Αρία φυλή του που σκότωνε κόσμο για να "καθαρίσει" την ανθρωπότητα. Αν οι ευρωπαϊκές χώρες απελάσουν τους μετανάστες, έχετε φανταστεί πόσα εκατομμύρια Έλληνες μετανάστες θα χάσουν σπίτια, δουλειές και θα επιστρέψουν στην Ελλάδα; Έχετε σκεφτεί την οικονομική καταστροφή όλων των χωρών υποδοχής μεταναστών, αφού το οικονομικό σύστημα στηρίζεται στα υπάρχοντα δεδομένα. Μπορεί να μην πληρώνουν φόρους (που θα έπρεπε), να είναι ανασφάλιστοι (που θα έπρεπε να ασφαλίζονται)-αυτά όλα στην Ελλάδα πάντα-, αλλά στηρίζουν με τον τρόπο τους μια αγορά που οι ντόπιοι παραγκωνίζουν και υποτιμούν.
Αυτό ισχύει παντού. Τα προβλήματα δεν λύνονται με ακραίες λύσεις, αλλά με λογικές, καλά δομημένες, προσέχοντας κάθε παράμετρο και υπεύθυνες λύσεις. Σ' αυτές τις εκλογές κερδισμένα βγήκαν τα άκρα. Τελικά, κανείς δεν πήρε σοβαρά την φράση "μια μέση λύση", όταν δεν υπάρχει μια που να εξυπηρετεί το σύνολο, καταλήγουμε στη μέση, λόγω ισορροπίας.
Οι ισορροπίες όμως, χάνονται εύκολα...
